3 dagen in Nepal: een verslag
15 september 2012 - Kathmandu, Nepal
Zo, ik zit. En naast mij zit een heel geinteresseerd Nepalees jongetje mee te lezen. Zonet heb ik mijn eerste skype gesprek gehad en heb ik hem al aan mijn ouders voorgesteld :)
Het is nu zaterdag, dus ik ben al drie dagen op reis. Na een lange maar compleet vlekkeloos verlopen vlucht van Amsterdam via Frankfurt en Doha naar Kathmandu (ik heb ove Irak gevogen!) werd ik donderdag ochtend opgehaald van het vliegveld. Sindsdien heb ik bij de coordinator van het project hier in Nepal gelogeerd, samen met zijn familie. De komende dagen krijg ik wat introductielessen Nepalees en Nepalese cultuur, en donderdag vertrek ik waarschijnlijk naar mijn placement. Daarover dus een andere keer meer, want ik weet nogsteeds niet precies waar ik heen zal gaan. We gaan alle opties nog bespreken, maar afspraken maken en dingen regelen is iets minder makkelijk dan in Nederland waar je waarschijnlijk op kantoor uitgenodigd wordt en een mooi foldertje krijgt. Nee, hier moet ik er maar op vertrouwen dat ze op een gegeven moment tijd voor me hebben en me uiteindelijk op de goede bus naar de goede plek zetten...
Er is nog een meisje aangekomen op dezelfde dag, Nora, uit Noorwegen. We delen een kamer en ze is heel erg aardig. En gisteren is er ook nog een Duits meisje gekomen, net zo oud als ik. Het is erg fijn om een groepje te hebben om mee op te trekken. Zij gaan beiden meteen naar Pokhara, dus ik zit er over te denken dat ook te doen. Maar zoals ik al zei, alles is nog vaag :)
Ik kan onmogelijk alle indrukken van de afgelopen dagen beschrijven, maar ik zal een selectie geven: Op weg van het vliegveld naar het huis reden we over gestoord drukke straten zonder verkeersregels, met scooters, fietsen, mensen, Koeien (heilig) en verkopers overal, en tussen de huizen mini prive rijstveldjes. De straten hebben geen namen (en zijn soms nauwelijks de naam straat waardig) dus ik vraag me nog steeds af hoe het me ooit gaat lukken in een grote stad de weg te vinden! Het ruikt hier net als in Brazilie (waar ik toen ik 8 was een half jaar heb gewoond): een mengsel van uitlaatgassen, riool, natte modder, eten, kruiden, en regen (Want we zitten nog net in het einde van de regenperiode). Mijn handen ruiken continu naar curry, want dat is wat we hier te eten krijgen; rijst met linzensoep en groente curry voor ontbijt (oef, dat was iets meer wennen dan ik dacht, het is best moeilijk weg te werken om 9 uur) en voor avondeten. En je eet het met je rechterhand dus die ruikt als een gek.
Er zijn vast zo veel dingen die ik nu vergeet, zoals de wapperende afgeraggelde vlaggetjes in het centrum, de extreem zoete melkige thee (die ik juist als klein kind dronk, nu houd ik meer van zwart), en alle vrouwen met hun mooie hindoestaanse kleding.
Nu klinkt het wel heel idyllisch allemaal, dat valt opzich nog wel mee hoor.. het huis staat in een beetje een onboeiende wijk, ver van het centrum (hoewel we vandaag hebben gelopen, dapper he!) en ze kijken de hele tijd tv -_- Ook is Asim de coordinator niet extreem behulpzaam en vriendelijk, maar er zijn genoeg anderen die dat wel zijn.
Ook heb ik best last van heimwee hoor, vooral 'savonds als ik niet kan slapen en de honden blaffen en het bed is knoeperd hard. Maar ik ben hier nog maar drie dagen, dus he! genoeg tijd om in te burgeren :) Ik kan niet wachten tot ik op mn werkplek ben en de dagelijkse routine kan beginnen!
Liefs Anne
PS: tekeningen komen vast als ik eemaal een beetje gesetteld ben, ik kan er nu echt de tijd nog niet voor vinden... ik heb nieteens de Elle stijlbijbel die mama me nog had gegeven (voor in het vliegtuig) uit...!
Klinkt heel herkenbaar, die lekkere vaagheid aan het begin en al die indrukken, wij dachten constant 'waar zijn we aan begonnen', maar het wordt vast heel leuk! Als je een beetje gewend en gesetteld op die plek, ga je echt een hele leuke tijd krijgen, en die heimwee verdwijnt dan vanzelf echt waar. Wauw die foto's zijn trouwens echt mooi, en die vlaggetjes, nu weet ik eindelijk waar die vandaan zijn!
Heeel veel succes in het begin en ook veel plezier en heel veel xxxxxxxxxxxxxxxxx
Bente en Anoek
Aan het begin van elk avontuur denk ik, waarom wil ik dit en doe ik dit nou? En aan het eind...had ik het nooit willen missen!
Zoiets voel jij nu misschien ook een beetje?
Altijd lekker in het begin om meiden om je heen te hebben die
hetzelfde gaan doen als jij en ook aardig zijn zoals Nora.
Hoi je taai en laat die lawine van indrukken lekker binnenkomen!
Liefs, Pluk
zo dus na ons ontbijt+lunchgesprek over de skype-lijn (sorry hoor, jou en dat jongetje een beetje lekker maken met brood+hagelslag en gewone thee ;-) ) heb jij nog een superverhaal gecomponeerd! Je had eigenlijk een snapshot/still van het beeld van jou in dat internetcafe moeten toevoegen aan de blog. Iedereen die dit leest mag best weten: dat vonden wij er supervet en cool uitzien (mieters, zou mijn vader gezegd hebben!).
Ik ben benieuwd naar je volgende foto's (hoe ziet de buurt van Asim er uit? Inderdaad net zo als waar we in manaus woonden?).
dag! een zoen van je Pa
Fijn wat van je te mogen "horen" en lezen. Om eerlijk te zijn: we keken er ook wel naar uit, want we vonden het best spannend om jou te zien vertrekken naar Nepal. Dat beetje heimwee is begrijpelijk en gezond. Daar kom je vast snel overheen. Mooi, die foto's er bij. Een echte meiden kamer zo te zien. En dan die stralende foto van jou. Cool. Sterkte met het verwerken van al die nieuwe indrukken en ervaringen. We leven met je mee en kijken uit naar de volgende berichten. Liefs en een stevige knuffel van oma en opa.
ik had me aangemeld voor je mailingslijst, maar dat is blijkbaar niet helemaal goed gegaan:( zal t zo nog wel even opnieuw doen!
t klinkt allemaal echt supergaaf! en die fotos van die kleine straatjes! ik hoop voor je dat je snel een plekje krijgt waar je je thuis gaat voelen, maar ik vertrouw erop dat dat helemaal goed komt! Je moet in iedergeval heel snel weer meer blogs gaan schrijven, want ik ben heeeeel nieuwsgierig naar al je belevenissen! ik zal binnenkort ook jou een hele lange mail sturen met alle details uit groninen:p
heeeel erg veel liefs succes en plezier!
Toch handig dat facebook, zo kom je nog eens ergens... Leuk om zo een beetje te kunnen meebeleven wat jij allemaal ziet en doet daar aan de andere kant van de wereld! In ieder geval wens ik je veel geluk, succes en plezier, en de rust om alles maar gewoon lekker op je af te laten komen en niet te precies/Nederlands te zijn, haha. Inderdaad maar gewoon vertrouwen dat het allemaal wel goed gaat.
Veel liefs,
Olga